Alojzów, gm. Werbkowice

---

Pochówek kultury lubelsko-wołyńskiej

Przypadkowego odkrycia pochówku neolitycznej kultury lubelsko-wołyńskiej dokonano we wsi Alojzów (gm. Werbkowice; powiat hrubieszowski; woj. lubelskie), położonej na wschód od Werbkowic, w odległości około 3 km, wzdłuż trasy biegnącej od Zamościa do Hrubieszowa. Nowo odkrytemu stanowisku, nadano nr 9. Działka położona jest przy drodze gruntowej na północ od trasy zamojskiej, formalnie w obrębie wsi Alojzów. Z uwagi na skomplikowany podział terenu pomiędzy Alojzowem oraz Gozdowem, wspomniana część Alojzowa nazywana bywa również Kolonią Gozdów. Taka sygnatura często występuje również na mapach. Stanowisko znajduje się na cyplu w strefie krawędziowej małej doliny, na terenie Kotliny Hrubieszowskiej w pobliżu geograficznej granicy z Działami Grabowieckimi. Do niedawna teren, na którym prowadzone były badania ratownicze, był działką rolną. Po przekształceniu na działkę budowlaną został nieznacznie zniwelowany i przystosowany pod zabudowę domu jednorodzinnego. Według dokumentacji badań AZP na terenie w bezpośrednim sąsiedztwie stan. 9 nie zarejestrowano dotychczas na powierzchni materiału archeologicznego.

Lokalizacja stanowiska nr 9 w Alojzowie

Okoliczności odkrycia stanowiska.

W połowie marca 2008 roku podczas prac ziemnych prowadzonych w trakcie wykonywania fundamentów pod budowę domu, natrafiono na szkielet ludzki. Na podstawie wstępnych ustaleń stwierdzono, iż robotnicy w trakcie wybierania świadka ziemnego pozostałego wewnątrz wykonanych uprzednio fundamentów budynku, zniszczyli południową część grobu kultury lubelsko-wołyńskiej. Cały materiał kostny z części północnej, na który natrafili został przez nich przemieszany oraz złożony w jednym miejscu, wobec czego odtworzenie zarysu jamy grobowej oraz pierwotnego położenia szkieletu było niemożliwe. Dolna część szkieletu (bowiem tylko ta się zachowała) została dodatkowo uszkodzona w trakcie wybierania ziemi. Nie natrafiano wówczas na inny (poza kostnym) materiał archeologiczny. Pozostała część szkieletu (górna) prawdopodobnie wywieziona została wiele tygodni wcześniej w trakcie kopania rowów pod fundamenty. Informacje te uzyskane zostały na podstawie relacji robotników, a że były one częściowo niespójne, to ich wiarygodność jest niewielka. Dopiero w wyniku badań ratowniczych przeprowadzonych przez pracowników Muzeum im. ks. St. Staszica w Hrubieszowie, możliwa była weryfikacja tych ustaleń.

---

---

---

(C)2009 Muzeum im. ks. St. Staszica - wszelkie prawa zastrzeżone

autor strony: Tombi